Γλυκουλα μου δεν φανταζεσαι ποσο σε καταλαβαινω..κι εγω καποτε ημουν ετσι ακριβως..κατι σαν καταθληψη περνουσα και δεν μου εχει φυγει τελειως.Ουτε μιλουσα,κ οταν τυχαινε να βγω εξω και να πετυχω κανεναν γνωστο δεν μου εβγαινε φωνη!Ειχα συνηθησει να μην μιλαω παρα μονο στο σπιτι με τους δικους μου.Με τον καιρο το ειδα εγωιστικα..μια ζωουλα την εχουμε.Κανεις δεν ειναι ανωτερος σου.Ολοι ειμαστε ισοι.Να μιλας.Να λες τη γνωμη σου.Να κανεις οτι γουσταρεις,χωρις να φοβασαι τους αλλους.Η ζωη σου,σου ανηκει..<3