Αγαπητή εξομολογούμενη, θα σου πω την άποψή μου. Και για να σου δώσω και βιογραφικό μπας και σεβαστείς και καμια άποψη εδώ μέσα, δεν την έχω πατήσει ποτέ από πρώην, δε νιώθω καμιά ανασφάλεια για πρώην και δεν είμαι αγάμητη. Επίσης, δεν είμαι φίλη σου για να σε παρηγορήσω. Ο λόγος που οι περισσότεροι εκνευρίζονται μαζί σου εδώ μέσα είναι πως είναι τόσο φανερό ότι ψάχνεσαι πάρα πολύ για το παιδί αυτό. Θες να νιώθεις σημαντική για εκείνον, να έχεις την προσοχή του και το ενδιαφέρον του. Θες να είσαι η πρώην για την οποία θα κάνει στην άκρη όλες τις νυν. Δεν ενδιαφέρεσαι για το τι κάνει και πως είναι, ας το παραδεχτούμε. Βασικά να το παραδεχτείς στον ίδιο σου τον εαυτό, γιατί μπορεί κι εσύ να το παίρνεις ως δικαιολογία για να χώνεσαι. Τον απείλησες να πας στη δουλειά του για να του δείξεις ότι είναι σημαντικός για σένα, για να στείλεις το μήνυμα εμμέσως "που πήγαν οι υποσχέσεις σου ότι κι εγώ θα είμαι πάντα σημαντική;" Αυτός με το να μη σου απαντάει επί τόσο διάστημα, σου έδειξε πως δεν θέλει επικοινωνία. Εσύ περιμένεις να δεις το μπλοκ για να το χωνέψεις; Όχι, αποδέξου αυτό που σου δείχνει και δέξου το με αξιοπρέπεια. Όταν είμαστε σε σχέση ή μέσα στην καψούρα γενικά λέμε πολλά μεγάλα λόγια! Κάνουμε και υπερβολές, τις οποίες αυτός τις έκανε οκ. Αλλά μάθε πως συνήθως δεν διατηρούνται αυτά για καιρό. Επίσης, πιστεύεις προφανώς πως οι απαντήσεις στο fb ήταν της κοπέλας του. Δε μας αφορά, ας κάνουν ότι θέλουν. Τη σχέση τους την ορίζουν αυτή και αυτός. Εσύ τον χώρισες βρε κοπέλα μου, οπότε είναι δύσκολο να δεχτείς ότι μπήκε τελεία. Ίσως πίστευες ότι θα είχες πάντα την επιλογή να γυρίζεις ή ότι θα είχες τη μόνιμη θέση της "σημαντικής κοπέλας" στη ζωή του. Αλλά μπήκε τελεία, αυτός προχωράει, άφησέ τον ήσυχο και κάνε το ίδιο.