Και μετά κοιτάνε με "μισό μάτι" όσους δηλώνουν κατά του γάμου.Ε, να τους βράσω τέτοιους γάμους αν είναι οι περισσότεροι έτσι.Αν είναι κρίση ηλικίας ή βαρεμάρας λόγω της φθοράς που έτσι κι αλλιώς έρχεται σε όλες τις μακροχρόνιες δεσμεύσεις να το δεχτώ και να κοιτάξω τη δουλειά μου αν είμαι "απ'έξω", ενω αν είμαι η ενδιαφερόμενη (η "κερατού" δηλαδή) να βρω λύση (χωρισμός/διαζύγιο,συμβιβασμός,να βρω κι εγώ εραστή γιατί ως γνωστον το κέρατο είναι σαν το σκόρδο...,να του κάνω φάλαγγα).Αλλά εγώ εκεί που πραγματικά στεναχωριέμαι και θυμώνω είναι όταν βλέπω νεαρά ζευγάρια ακόμα και όχι πολύ καιρό μαζί να πηγαίνει η απιστία σύννεφο και να το ξέρει και η άλλη πλευρά,ή και να ξενοπηδάνε και οι δύο...Και μπροστά στους άλλους ερωτευμένο ζευγαράκι,φτου να μη τους ματιάσουμε.Είναι να μην τρελαίνεσαι με τόση υποκρισία;