Wow!, οι πιστοί δε φοβούνται την κόλαση, επειδή μαθαίνουν να αντιστέκονται στο κακό με βάση τον ορισμό του Θεού για τον καλό άνθρωπο, ο οποίος δεν εξαρτάται από το τι ορίζει ο καθένας και ας μην είναι απόλυτος. Η σκέψη "κάνω καλές πράξεις γιατί έτσι θα πάω στον παράδεισο" δεν έχει νόημα για κάποιον που πιστεύει ότι μπορεί να έχει μόνο μερική γνώση για τη βαρύτητα των πράξεών του, αλλά και πράξεων που δεν έκανε ενώ έπρεπε να είχε κάνει. Για παράδειγμα, κάποιος ο οποίος πηγαίνει σε μια σχολή για να γίνει επιπλοποιός μελετάει για τις πρώτες ύλες, τα εργαλεία και τους κανόνες για την κατασκευή επίπλων. Η μελέτη του μελλοντικά θα αποβεί χρήσιμη για να κερδίζει τα προς το ζην. Υπάρχει η πιθανότητα να επέλεξε τη σχολή για να βγάζει χρήματα, το ότι θα κερδίζει τα προς το ζην όμως δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει η πιθανότητα να είχε μεράκι να κατασκευάζει όμορφα και χρήσιμα έπιπλα, επίσης υπάρχει η πιθανότητα στις εξετάσεις παρά τη μελέτη να μην τα καταφέρει και να μην πάρει το δίπλωμα.