H ζωή κατά τη γνώμη μου είναι απο μόνη της μια περιπέτεια ,ένα λάθος που κάνουμε είναι θεωρούμε πολλά πράγματα αυτονόητα που όμως δεν είναι .Θεωρούμε την ίδια τη ζωή αυτονόητη αλλά δεν είναι .Δεν θα μπω στην διαδικασία να σου περιγράψω τα χειρότερα για να μπορέσεις να εκτιμήσεις ότι έχεις θα σου πω ένα πράγμα που μου είχε πει κάποτε ένας καθηγητής μου .Ο σύγχρόνος άνθρωπος είναι ένας φυλακισμένος άνθρωπος σε ένα κελί δεμένος με μια αλυσίδα απο το πόδι .Μεταφορικά μιλώντας εννοούσε ότι η εικονική ασφάλεια που μας παρέχει ο τρόπος ζωής μας λόγω συνήθειας μας έχει κάνει να μην τολμάμε να ρισκάρουμε .Έστω ότι ανοίγεις την πόρτα του κελιού σε αυτόν τον άνθρωπο και το λες φύγε είσαι ελευθερος να δεις τον κόσμο πλέον μόνος σου τίποτα δε σε κρατάει εδώ πια ,ξέρεις πιο θα είναι το πιο δύσκολο γι αυτόν τον άνθρωπο πλέον με ρωτάει ..να σπάσει την αλυσίδα που τον κρατά συνδεδεμένο με την ασφάλεια που έχει συνηθίσει .Με αυτό θέλω να σου πω ότι αν έχεις αποφασίσει και εσύ να ''σπάσεις την αλυσίδα '' έχεις κάνει το μεγαλύτερο βήμα εαν είσαι σε θέση να απαρνηθείς τα κεκτημένα αν βλέπεις ότι εν τέλει σε φυλακίζει και διαβείς στο άγνωστο αυτό είναι ελευθερία .Οι συνθήκες μην πέριμενεις ποτέ να είναι ευνοϊκές για να αποφασίσεις να κάνεις το βήμα πρέπει απλά να το αποφασίσεις και πίστεψέ με όταν το κάνεις θα καταλάβεις πόσο δυνατή και ελεύθερη θα νιώσεις .