Τουλάχιστον δεν είμαι η μόνη που πέρασε τέτοια φάση..Δεν γνωρίζω τι ηλικία έχεις αλλά μπορώ να σου πω οτι σε νίωθω..Φέτος τελείωσα με τις Πανελλήνιες και αντί να χαίρομαι και να πετάω από την χαρά μου ήμουν πιο εσωστρεφής από ποτέ.Η ευχαρίστησή μου ήταν και είναι να ακούω μουσική ώρες ατελείωτες και να σκέφτομαι..Ένα ξέρω..είναι μια περίοδος δεν θα είναι έτσι πάντα ..φέτος "έχασα" την κολλητή μου.Μέσα σε όλα τα κέρατα του σχολείου έμεινα και μόνη, αλλά κατάλαβα ότι έχω ανθρώπους δίπλα μου που με στηρίζουν και θέλουν την παρουσία μου..Αν θες την συμβουλή μου, νομίζω πρέπει να κάνεις ένα ξεκαθάρισμα μεταξύ αυτών που αξίζουν να βρίσκονται στην ζωή και αυτών που δεν..Κάνε μία ανανέωση στον εαυτό σου, να κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και να σε θαυμάζεις.. καλώς ή κακώς αυτό που νιώθουμε μέσα μας φαίνεται και εξωτερικά.Ίσως βρίσκεσαι γύρω από τα λάθος άτομα, σκέψου τι περιμένεις από τον εαυτό σου και τι από τους άλλους.. Θα σου λυθούν πολλά ερωτήματα!Η ζωή είναι σαν το γυμναστήριο, στην αρχή βαριέσαι να κουνηθείς αλλά μετά δεν ξεκολλάς!Είμαι σίγουρη ό,τι θα βρεις τους ρυθμούς σου!Με αγάπη.