Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας, παιδιά... Με κάνατε να ξεφύγω έστω και λίγο από τη μοναξιά που νιώθω! Ναι, ξέρω ότι δεν φέρομαι σωστά στον άνθρωπο που έχω δίπλα μου. Αλλά κι εκείνος δεν αγαπάει τον εαυτό του.. Έχουμε μπλέξει κοινώς.. Ναι, ξέρω τι θέλω από έναν σύντροφο. Σίγουρα όχι να γίνεται "χαλί"(κι ας με περνάει 8 χρόνια..Επίσης ήταν παντρεμενος για 10 χρόνια)Δεν θα σας κουράσω άλλο,όμως. Η στεναχώρια μου είναι βαθύτερη. Αισθάνομαι ότι θα μείνω τελείως μόνη στη ζωή μου. Αυτοί που αληθινά μ'αγαπούν είναι οι γονείς μου. ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος! Φιλίες δεν υπάρχουν. Μόνο λίγοι γνωστοί να λέμε χαζομάρες. Αλλά η ζωή είναι κάτι πολύ τρομακτικό!! Εκτός από φαγητό,χρειάζεσαι και ΑΓΑΠΗ.