Νομίζω ότι στο κείμενο σου παρουσιάζονται δύο πλήρως αντίθετοι μεταξύ τους χαρακτήρες στο πώς προσεγγίζουν τις ερωτικές σχέσεις αλλά και τη ζωή γενικά.Από τη μία η γνωστή σου που φαίνεται ένα απόλυτα συμβιβασμένο άτομο το οποίο και με το ζόρι κάθεται με ένα άλλο άτομο που δεν υπάρχει στοιχειώδης έλξη μόνο και μόνο επειδή της εξασφαλίζει κάποια πρακτικά θέματα ή και για λόγους οικογενειακών της επιταγών. Ίσως βέβαια και για λόγους εμφάνισης ή και αυτοποπεποίθησης να μην αισθάνεται ότι την παίρνει να διεκδικήσει κάτι άλλο.Από τη άλλη εσύ που βρίσκεσαι στην αντίπερα όχθη (και γενικά ως άνθρωπος μάλλον) το οποίο κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι επίσης λίγο "ιδιαίτερο" όσον αφορά την πλήρη μη συμβιβαστικότητα σου στις σχέσεις - (προς θεού όχι στις εργασίες που αλλάζεις ίσως και λόγω ανάγκης) υπό την έννοια ότι ρισκάρεις να μείνεις για πολύ καιρό ή και χρόνια μόνη ως προς το σκέλος της σχέσης αν δεν βρεις κάτι 100% που θεωρείς ότι σε καλύπτει. Για εμένα αυτό είναι φαύλος κύκλος και κάθε φορά και μια λεπτομέρεις να ξεφεύγει πάλι πρόβλημα θα υπάρχει. Αλλά βέβαια είναι θέμα επιλογών - ρίσκου του καθενός οπότε προφανώς το σέβομαι.Σε κάθε περίπτωση (αν και μικρότερος σας 3,5 χρόνια) σε αυτό το κείμενο δεν θα πατούσα ούτε ταυτίζομαι ούτε δεν ταυτίζομαι διότι κάθε πλευρά έχει δύο όψεις και θεωρώ ότι η λύση σε αυτό το θέμα περι συμβιβασμών είναι κάπου στη δική σας μέση.