Φίλε/φίλη, σου έχω νέα!!Εδώ και πολλές δεκαετίες στο "σύγχρονο" κόσμο, έχει επικρατήσει η αστυφιλία, δηλ αυτό το κονσεπτ που στοιβαζόμαστε όλοι στις μεγάλες πόλεις και μένουμε ουσιαστικά όλοι μαζί σε μεγάλα κτίρια που γειτνιάζουν, ο καθένας στο κουτάκι του.Αποτελεσμα αυτής της γοητευτικής συγκατοίκησης, είναι θέλοντας κ μη, να μοιραζόμαστε μεγάλα κομμάτια (κ προσωπικά) των ζωών μας, π.χ:τους καυγάδες, τις φωνές, τις χαρές, τα βρισίδια, τις κλανιές, τις μουσικές,τα παιδιά/μωρά, τις φαγητίλες/τηγανίλες, σεξουαλικές κορυφώσεις, οικογενειακές μαζώξεις και - ναι - τα κατοικίδια.Και το κορυφαίο είναι, ότι - οκ, μέσα σε κάποια πλαίσια κ με ένα μέτρο - ότι ο καθένας μας στο χώρο του έχει απόλυτο δικαίωμα σε όλες αυτές τις συνήθειες που απαρτίζουν τον τρόπο ζωής του κ τα θέλω του.Να μην ξεχνάμε δε, ότι ειδικά το καλοκαίρι, που αναγκαστικά, για να μη σκάσουμε, τα'χουμε κι όλα ανοιχτά, το φαινόμενο γίνεται πιο έντονο.Αλλά αυτή είναι η ζωή, suck it up. Και εγώ γυρνάω από τη δουλειά κ δε με αφήνουν τα μωρά των δίπλα, η μουσική του απέναντι κ η τηλεόραση των απόπάνω να ησυχάσω απόλυτα, αλλά δε θα αρχίσω να τα βαζω με όλους (ούτε να σπέρνω φόλες, σαν κάποιους δολοφόνους ομοίους σου).Όποιος δεν αντέχει, ας πάει στη φύση, αν μπορεί.