Πραγματικά αν και δεν μας πέφτει λόγος στη ζωή κανενός διαβάζοντας τέτοιου ειδους εξομολογήσεις ισχυροποιώ την αντίληψη μου πως σε καμια περίπτωση τα πτυχία και η τυπική μόρφωση δεν κάνουν τον άνθρωπο ως προσωπικότητα. Ξέρω πολλούς και πολλές οι οποίοι για εμένα είναι και ως εμετικοι χαρακτήρες, κρυψυνους αφόρητα εγωκεντρικοί και άρρωστα διεκδικητικοί με τρομερή συναισθηματική ωριμότητα και ελλείψεις και κυκλοφορούν με δέκα πτυχία και όλους αυτούς τους βαρυγδουπους επαγγελματικούς τίτλους στα αγγλικά. Κριμα σε όσους μη ομοιους τους είναι σε σχέση ακόμη και απλή μαζί τους. Μέχρι τώρα στη ζωή μου δεν ήμουν τυχερός στις σχέσεις ούτε τώρα τελειώνοντας στο πανεπιστήμιο. Δεν έχω όμως κανένα κόμπλεξ η κοπέλα που θα γνωρίσω να έχει τελειώσει απλά το σχολείο και να δουλεύει σε ένα μανάβικο. Αρκεί να είναι έξυπνος άνθρωπος καλοβολος και να αγαπιόμαστε. Να αρέσει στα δικά μου ματια. Το λιγότερο που έχει να κάνει ο άνθρωπος αυτός στον οποιον αναφερεται η εξομολογουμενη είναι να σηκωθεί ένα ωραίο πρωί να την παρατήσει στεγνά και να προσπαθήσει να βρει μια γυναικα που θα ταυτιστούν ψυχικα και συναισθηματικα. Και η εξομολογουμενη ας μείνει με τα πτυχία και μεταπτυχιακα στο χέρι μαζί με την τοπ εμφανιση της να πανε να παντρευτούν όλοι μαζί παρέα... Αι σιχτιρ...