Και για να τονίσω κάτι που μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Διακρίνεται υπόγεια μια αλλαζονία στους νέους και τις νέες που υποστηρίζουν ακριβώς αυτό που λες, δλδ "οποισδήποτε μπορεί να κάνει σεξ". Ότι δηλαδή όποιος θέλει συναίσθημα (όπως το εννοείς εσύ) δεν είναι μάζα, είναι κάτι το ανώτερο. Δεν είναι ο "οποιοσδήποτε".Κατανοώ ότι έχετε μπερδέψει τα πράγματα από τα ξέκωλα που βλέπετε δεξιά κι αριστερά και σε καμμία περίπτωση δεν θέλετε ταυτιστείτε με κάτι τέτοιο. Δεκτόν. Όμως από κει ως εδώ υπάρχει βάθος αμέτρητο. Επιπλέον το καλό σεξ, το πάθος, το δόσιμο θέλει ταλέντο. Θέλει γνώση και θέλει και ενδιαφέρον, θέλει πάθος για να γνωρίσεις το πάθος! Δεν το έχουν όλοι με το "άθλημα". Εξ ου και τα πολλά παράπονα και τα "ξενερώματα" (μια έκφραση που προσωπικά θεωρώ pet peeve)Και κάτι τελευταίο. Πολλοί γονείς, σημερινοί πενηντάρηδες, ανέθρεψαν τα παιδιά τους με την νοοτροπία πριγκίπησσας. Ότι τίποτα δεν είναι αρκετά καλό γι'αυτές, δεν αξίζουν ό,τι κι ό,τι, ότι θα πρέπει να νιώθουν πολύ ουάου για αυτό που είναι (εμφάνιση ανεβασμένη, μιας κι οι νέες γενιές ειναι πολύ όμορφες, μόρφωση πολύ καλή, κοινωνικό επίπεδο και τρόποι επίσης, μια οικονομική ανεξαρτησία που δεν υπήρχε σε γυναίκες περασμένων γενεών) . Οι παλαιότεροι των γονιών αυτών συμβιβάζονταν πιο εύκολα, ήταν κι οι καιροί πιο σκληροί. Το θέμα είναι ότι τους δίδαξαν έτσι υπογείως, σε μια γενιά κοριτσιών ολόκληρη, ότι ΜΟΝΟ αν έρθει ο πρίγκηπας του παραμυθιού σε συσκευασία Μπραντ Πιτ με συναισθηματική προσέγγιση Notebook αξίζει να "δώσουν" τον εαυτό τους και το...έπαθλό. Τα αποτελέσματα νομίζω εκτίθενται καθημερινά στην στήλη των Εξομολογήσεων.....