Σκεφτηκα,οπως το ειδα ετσι κατεβατο,ειπα να μη το διαβασω,αλλα οχι..σκρολαρα πανω και του εδωσα την ευκαιρια που του αξιζε,ειναι σα να διαβαζω σε μια οθονη,οτι εχει μεσα το μυαλο μου,οτι εζησα εγω,οτι σκεφτομαι γι αυτην,χωρις ποτε να σιγουρευτω οτι ετσι ηταν,ισως δεν ηθελα να πιστεψω..δε ξερω,σα να περασαν μπροστα απο τα ματια μου οσα ζουσα..αυτη τη φορα οχι απο εγω ομως..δε τα ζουσα εγω..τα ζουσες εσυ...και δε σε ξερω καν...ειλικρινα εχω χασει τα λογια μου..
