Για αυτά που γράφω έχω ιδέα, γιατί κι εγώ υπήρξα παιδί και έχω μάνα. Όπως όλοι μας. Δεν μου αρέσει να γίνομαι τόσο σκληρή, αλλά εσύ δηλαδή θα ένιωθες ωραία αν ήξερες ότι η μάνα σου δεν σε πολυήθελε αλλά σε απέκτησε επειδή πιέστηκε από άλλους; Όταν κάποιος δεν ξέρει καλά καλά πως να κάνει τον εαυτό του ευτυχισμένο, πως θα κάνει τα παιδιά του ευτυχισμένα; Εγώ τουλάχιστον από προσωπική εμπειρία σου λέω ότι είναι ανέφικτο κάτι τέτοιο. Αν ο γονιός έχει ανικανοποίητα όνειρα και επιθυμίες νομίζεις ότι το παιδί του δεν θα δεινοπαθήσει; Οφείλει κανείς κατά τη γνώμη μου να είναι συνειδητοποιημένος και να νιώθει γεμάτος από την ζωή του προτού αποκτήσει παιδιά, αν αποκτήσει. Γιατί στην τελική, πάντα κατά την δική μου γνώμη, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ικανοί να γίνουν γονείς. Το θέμα είναι ότι παρόλο που κάνει εν τέλει μια ζωή που μπορεί και να μην την ευχαριστεί/γεμίζει 100%, μπορεί να βρει τρόπους να ασχοληθεί με τον εαυτό της και να ανεβάσει την ψυχολογία της με δραστηριότητες, περισσότερη κοινωνική ζωή κλπ.
