Χαίρομαι για αυτό! Αν ήταν να αποφασίζουμε με γνώμονα το πως θα είμαστε σε 5 χρόνια,όλοι μα όλοι θα είχαμε επιλέξει μια ευρωπαϊκή χώρα για τις σπουδές και την επιβίωση μας. Κοίτα εγώ σπουδάζω στο ιστορικό Κομοτηνής,έχω ένα χρόνο ακόμα για να ολοκληρώσω τον κύκλο των σπουδών μου,ποιος μου εγγυάται ότι τέτοια εποχή του χρόνου με ένα πτυχίο στο χέρι θα έχω δουλειά; Σαφώς και μένα οι δικοί μου πρότειναν να μην δώσω καν πανελλήνιες και να βρω ένα "καλό" πανεπιστήμιο στην Ευρώπη ή στην Αμερική και να μείνω εκεί. Που βρίσκομαι τώρα; Στην ωραία μας Ελλάδα με ένα μέλλον πιο αβέβαιο από ποτέ! Και ξέρεις γιατί; Γιατί και μένα το δικό μου όνειρο είναι να ασχοληθώ με την εκπαίδευση στα ελληνικά σχολεία ή σε κάποιο πανεπιστήμιο. Θεωρώ ότι γεννήθηκα για να διδάσκω ιστορία και ότι δεν μου ταιριάζει κάτι άλλο! Όπως είναι τα πράγματα τώρα,η χώρα μας δεν θα μου το παράσχει αλλά τι να κάνω; Είναι μέρος του ονείρου μου.Για αυτό και εσύ μην το σκέφτεσαι ως αποτυχία,όλοι μας στην ίδια μοίρα είμαστε,όμως κάνουμε αυτό που αγαπάμε. :)