Πολύ βαθιά έπεσε το πράγμα.Από τη στιγμή που συναναστρεφόμαστε και με άλλα άτομα, είμαστε και αυτό που βλέπουν/νιώθουν/βιώνουν αυτά.Μια κίνηση σου που με επηρεάζει είτε άμεσα είτε έμμεσα, θα κάνει εμένα να υιοθετήσω μία άποψη για σένα.Αν σε δω να χτυπάς ένα σκυλί που κατούρησε στην είσοδο του σπιτιού σου πχ. θα πω αυτός είναι πεθαμένος για μένα, ενώ εσύ την ίδια στιγμή μπορεί να νιώθεις ότι έτσι αποδίδεται δικαιοσύνη και τιμωρείται το σκυλί για το παράπτωμά του, να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου.Ακόμα και η αλήθεια, όταν χώνεται μέσα κάτι τόσο πολύπλοκο όπως οι σκέψεις και τα πιστεύω ενός ατόμου, γίνεται αυτομάτως μια σχετική έννοια, δεν είναι άσπρο μαύρο.Ό,τι και να κάνεις πάντως, εσύ έχεις κάποιο λόγο που το κάνεις στο μυαλό σου. Το αν θα τον μοιραστείς, αν θα τον αποκρύψεις από εμένα εξαρτάται κυρίως από εσένα. Αν ειλικρινά, τον μοιράστεις μαζί μου, έχεις περισσότερες πιθανότητες αυτές οι εικόνες που έχω εγώ για εσένα και εσύ για εσένα να ταυτιστούν, ενώ αν όχι βγάζει ο καθένας τα δικά του συμπεράσματα.Φτάνει, το 'καψα.