Καταλαβαίνω ότι έχεις ξενερώσει με τη κολλητή σου, το ίδιο έπαθε και η δική μου με μένα λόγω μερικών χοντρών λαθών που έκανα και τώρα ούτε εμείς είμαστε κολλητές πλέον. Απλά αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι στη περίπτωση μου, παρόλο που εγώ έχω το μεγαλύτερο φταίξιμο που σπάσαμε, έκανε και αυτή κάποια λάθη. Ένα από αυτά κατ' εμέ ήταν ότι ενώ εγώ την έπαιρνα παντού μαζί μου και δεν είχα ποτέ θέμα, αυτή δεν με έπαιρνε. Κανόνιζε να βγαίνει με άλλους χωρίς να μου λέει τίποτα, ακόμη και όταν ήξερε ότι εκείνη τη στιγμή ήμουν μόνη. Δεν λέω, ο καθένας έχει το δικαίωμα να βγαίνει με όποιον θέλει, κανείς δεν είναι κανενός. Αλλά όταν υπάρχει το κολλητιλίκι με τον άλλο και αυτό το κάνεις συχνά, να βγαίνεις με άλλους ή να κάνεις πράγματα με άλλους χωρίς να της λες τίποτα (δε μιλάω για σένα συγκεκριμένα αλλά γενικά), την πληγώνει. Νομίζει ότι μένει εκτός. Στο λέω γιατί το βίωσα πολλά χρόνια και έχω κλάψει κιόλας γι αυτό. Δε προσπαθώ να σε βγάλω ένοχη, προς θεού, και αυτή με το τρόπο που έχει δεν είναι και ο,τι καλύτερο, απλά έχοντας βιώσει κάτι παρόμοιο σου παρουσιάζω το πως ενδεχομένως να νιώθει εκείνη. Αν όντως νιώθεις ότι σπάσατε και δε τραβάει άλλο, πιστεύω ότι πρέπει να απομακρυνθείς αμέσως. Γιατί εμείς υποκρινόμασταν τις κολλητές για μήνες ενώ δεν ήμασταν και μια μέρα τσακωθήκαμε άσχημα, Ηταν πολυ ασχημο γιατι εμαθα πανω στο τσακωμο πραγματα που δε τα ηξερα και μου ηρθε ντουβρουτζας. Οποτε καλυτερα να ειστε ξεκαθαρες απ την αρχη. Αυτη ειναι η ταπεινη μου γνωμη, ελπιζω να σε βοηθησα!