Ο φίλος μου, πριν να είναι μαζί μου, τύχαινε να βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με σένα. Ήσυχος, κόμπλαρε τρομερά με τις κοπέλες, με χαμηλή αυτοπεποίθηση, αλλά έξυπνο και καλό παιδί. Πραγματικά ό,τι ακριβώς περιέγραψες μου θύμισε εκείνον και τον καλύτερό του φίλο.Τα ξέρω αυτά γιατί τον ήξερα μερικά χρόνια πιο πριν και μου είχε ανοιχτεί αρκετά,μιας και ήμουν από τα ελάχιστα κορίτσια που έκανε παρέα. Όταν περάσαμε στην πόλη που είμαστε τώρα (πριν τα φτιάξουμε εννοώ), λόγω όλων αυτών, αντί να προσπαθήσει να αλλάξει την κατάσταση, κλείστηκε τρομερά στον εαυτό του, και χαθήκαμε για πάρα πολλούς μήνες.Κάποια στιγμή με την παρέα μου κάναμε ένα αρκετά μεγάλο πάρτυ και ουσιαστικά καλέσαμε όποιον ξέραμε. Ήταν κι εκείνος καλεσμένος και μετά από πολλή πίεση και προς έκπληξη όλων μας ήρθε. Σε κάποια φάση αφού είχαμε πιει αρκετά, και ενώ μιλούσαμε όλο το βράδυ, το ένα έφερε το άλλο και τελικά κάναμε κάτι. Μου άρεσε ανέλπιστα πολύ. Μετά βγήκαμε χαλαρά μερικές φορές έξω και καταλήξαμε και οι δύο πολύ ερωτευμένοι σε σχέση.Όλα αυτά δε σου τα είπα γιατί υπονοώ ότι για να βρεις κοπέλα πρέπει να γίνεις λιώμα σε κάποιο πάρτυ και να αρπάξεις όποια βρεις μπροστά σου. Στα είπα γιατί θέλω να τονίσω το τετριμμένο ότι ποτέ δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η τύχη. Απλά πρέπει να την βοηθήσεις κι εσύ. Μην κλείνεσαι στον εαυτό σου, αν κοιτάξεις πιο προσεκτικά θα δεις πόρτες μισάνοιχτες. Και το κυριότερο, μην κατηγορείς τον εαυτό σου, έχε του πίστη και μη βάζεις χρονοδιάγραμμα στις εμπειρίες σου, και φυσικά μη νιώθεις ντροπή. Όλα θα γίνουν όταν χαλαρώσεις, αποδεχτείς την κατάσταση και τον εαυτό σου.Όταν θα βρεις μια κοπέλα που θα νιώθεις άνετα να της μιλήσεις, που θα σε καταλάβει, που δε θα σε κομπλάρει, τότε μη διστάσεις, μη την αφήσεις. Δε θα χάσεις και τίποτα.Και φυσικά είναι πολύ καλό που άρχισες να κάνεις παρέα και με κοπέλες, λειαίνεις το έδαφος. Στην τελική όλοι άνθρωποι είμαστε με τις ανασφάλειες και τους φόβους μας, άντρες γυναίκες.Καλή σου τύχη και μην απελπίζεσαι. :)