Προσπαθώ διαβάζοντας και τις δυο εξομολογήσεις να καταλάβω για ποιο λογο θα ανηκες σε κάποια απο τις δυο κατηγορίες.Αποκλείεται να ισχυει αυτό που λέμε οτι "έχω τα υπαρξιακά μου;"Γιατί κ εγώ έχοντας αρκετό άγχος και διαταραχές ύπνου με εβρισκα συχνά να σκέφτομαι διάφορα, μερικές φορές μάλιστα οι σκέψεις ηταν τόσο φευγαλέες που δευτερόλεπτα μετα τις είχα ξεχάσει πριν προλαβω να τις επεξεργαστώ... φαινόμενο μνήμης χρυσόψαρου... Με είχε τρομάξει τότε, αλλά σίγουρα ήμουν κουρασμένη.Επιπλέον αν γενικά είσαι άνθρωπος σκεπτόμενος, αποκλείεται μια στο τόσο να σκεφτείς οτι ίσως είσαι παραταιρος απο το περιβαλλον, ή ότι το περιβάλλον το ίδιο, είναι παράταιρο από εσένα; Οτι η πραγματικότητές σας διαχωριζονται;Δεν ξέρω, ίσως έχω καταλάβει λάθος απο αυτά που λετε. Θεωρώ πως όποιος σκέφτεται, θα έχει τετοιες στιγμές συνειδητοποίηση πού κ πού.