Γλυκουλα σε καταλαβαίνω απόλυτα. Είμαι κι εγώ στην ίδια ακριβώς θέση με εσένα. Το αίσθημα της κατάθλιψης δεν παλευεται ,είναι αβασταχτο. Είναι δύσκολο να το καταλάβει κάποιος εάν δεν το έχει ζήσει και ο ίδιος.Όμως είναι παροδικό είναι απλός μια μαύρη περίοδος στην ζωή σου που θα περάσει και μετά θα έρθει το φως.Τίποτα δεν χάθηκε ,ή ζωή είναι μποστά σου,κάνε όνειρα για το μέλλον .Ξέρω ότι είναι δύσκολο καθώς όλα τα βλέπεις μαύρα ,αλλά είναι μια πολύ καλή διέξοδος,που με λίγη προσπάθεια από μέρους σου θα πετύχει.Έχεις ήδη μπει σε μια διαδικασία αντιμετώπισης της κατάστασης με τον γιατρό και με τα χάπια που σου χορήγησε.Όλα θα περάσουν θα δεις και όταν θα έχεις προχώρησει στην ζωή σου και θα σκέφτεσαι το παρελθόν θα φαντάζει σαν ψέμα αυτό που περνάς τώρα για δεν θα έχει καμία σχέση με την καινούρια σου πραγματικότητα.Κι εγώ μόνη σε ένα μικρό χωριό ζω χωρίς παρέα και στην ίδια κατάσταση με εσένα. Αν θέλεις να τα λέμε που και που στιλε:Sorry για τα ορθογραφικά[email protected]