Κατ'αρχας, σ'ευχαριστω για το σχολιο σου.Η ειδικος μου, ο αδερφος μου κι η μητερα μου, μου προτειναν να παω στο ΚΕΘΕΑ αλλα εγω δν ηθελα γτ μου ειναι πολυ δυσκολο να κοψω τελειως το χορτο.Επισης, ενα συγγενικο μου προσωπο εχει βγαλει ΣΤΡΟΦΗ αλλα σ'ανοιχτο προγραμμα. Εγω αν παω τωρα,λογω της ηλικιας μου κ του ιστορικου μου θα ειμαι σε κλειστο προγραμμα κ τρεμω στην ιδεα.Νομιζω οτι θα φρικαρω εκει μεσα κλεισμενη,οπως και στα ψυχιατρεια που βρισκομουν. Το χορτο το εχω μειωσει τωρα,δε συναναστρεφομαι με τους τυπους που αραζαμε κ πιναμε παρεα.Κι αυτο διοτι μ'απειλησε η μαννα μου οτι θα με παει στους μπατσους επειδη της εκλεβα λεφτα κ πουλουσα χρυσαφικα για να ψωνιζω stuff.Πινω μονη μου στο δωματιο μου περιπου 1 φορα στη μια/δυο φορες τη βδομαδα.Επιπλεον,ειχα ερωτευτει τον drug dealer μου αλλα τον ξεκοψα κι αυτον γτ φοβηθηκα για τις συνεπειες που θα'χε το ολο θεμα.Συμφωνω μαζυ σου,μεγαλο λαθος μου που εβγαζα μαχαιρι δι'ασημαντον αφορμη,ειδικα προς στην οικογενεια μου.Μου περασε απ'το μυαλο οτι μπορει να με φοβουνται, κι ειναι πολυ ασχημο συναισθημα να σε φοβουνται οι αλλοι κ να σε βλεπουν ως "η τρελλη με το μαχαιρι".Τωρα πια αν νοιωσω αυτη την επιθυμια, κοβω τον εαυτο μου,στρεφω μεσα μου την οργη μου.Κι αυτο πιο αραια κ που βεβαια,οχι οπως παληα.Το βρισιδι ειναι κατι που αρχισα απο μικρο παιδι να κανω,ακουγοντας τον πατερα μου να βριζει, ετσι μεγαλωσα.Κι εχει γινει καθιερωμενη συνηθεια πια.