Δεν πιστευω ιδιαιτερα οτι το σεξ προσφερει απο μονο του συναισθηματικη ολοκληρωση.Σωματικη ναι, ψυχικη οχι.Ισως ως ενα βαθμο μονο και ισως αυτο οφειλεται σε καποιου ειδους ψευδαισθηση..Ψευδαισθηση οτι το σεξ φτανει και περισσευει για να καλυψει τα παντα.Π.χ οι σεξομανεις αναζητουν απεγνωσμενα το σεξ διοτι στο μυαλο τους εχουν συνδυασει τη ψυχικη λυτρωση μεσω της σωματικης επαφης.Αλλα αυτο δεν παυει να ειναι μια διαταραχη, κατι δηλαδη που αποκλινει απο το φυσιολογικο(το ξεκαθαριζω πως αναφερομαι μονο στους σεξομανεις).Σκεψου το και αλλιως.Καποιος ή καποια μολις χωρισαν και αισθανονται βαθια πληγωμενοι, οποτε υιοθετουν την αποψη οτι στο εξης θα κανουν μονο σεξ καθως το συναισθηματικο δεσιμο δεν τους βγηκε σε καλο.Οποτε χρησιμοποιουν το σεξ ως λυση για να καλυψουν το συναισθηματικο και το σωματικο κενο ταυτοχρονα, απορριπτοντας την αναπτυξης συναισθηματικων δεσμων.Μηχανισμος αυτοπροστασιας λεγεται.Ωστοσο, η ταπεινη μου γνωμη ειναι οτι καποια στιγμη μετα απο ενα χρονικο διαστημα,εκεινη ή εκεινος που πιστευει οτι "καλυπτεται" αποκλειστικα και στους 2 τομεις μεσω του σεξ θα ανακαλυψουν οτι ο ερωτας ειναι αναγκαιο κακο σε συνδυασμο με το σεξ για την απογειωση της ψυχοσωματικης τελειωσης.Τι θελω να πω;Πιστευουμε οτι το σεξ μας καλυπτει απολυτα (και ψυχικα και σωματικα)ενω στην ουσια προσπαθουμε να καλυψουμε τα αληθινα και βαθυτερα συναισθηματικα κενα μας..Και παλι αυτη ειναι μονο η ταπεινη μου γνωμη..
