Παλιά ποιήματα και παλιότερες προκαταλήψεις ευθύνονται για το μίσος προς τη γάτα. Στο μεσαίωνα, η μαύρη γάτα θεωρούνταν διάβολος που πήρε μορφή ζώου (συνήθιζαν και να το θανατώνουν) και μέχρι τις μέρες μας, υπάρχει η πρόληψη/δεισιδαιμονία για την κακοτυχία που φέρνει η συνάντηση με μια. Πάλι ευθύνεται ο χριστιανισμός, δηλαδή, για το ΜΙΣΟΣ (προς ένα άκακο ζωάκι αυτήν τη φορά).Ή το ποίημα για τη γαλή (ή πως στο διάολο λέγεται η γάτα στην καθαρεύουσα) και τις ανοησίες πως είναι το πιο βρώμικο ζώο, επειδή όπως κι ο σκύλος και όπως όλα σχεδόν τα θηλαστικά άλλωστε, καθαρίζεται με τη γλώσσα της σε όλο το σώμα.Άλλοι την κατηγορούν για μετάδοση λύσσας, που όμως είναι πιο σπάνιο να σου τη μεταδώσει από ό,τι ο σκύλος και στις μέρες μας θεραπεύεται χαλαρά.Είναι κατοικίδιο χαμηλού κόστους (δεν τρώει πολύ, αναλαμβάνει την καθαριότητα μόνο του, κοιμάται πολλές ώρες κτλ). Αν του φερθείς ακριβώς όπως στο σκύλο, έχει ιδιαίτερη σχέση μαζί σου, σε αντιμετωπίζει και σου φέρεται σαν να είσαι βιολογική του οικογένεια (π.χ. κοιμάται στην αγγαλιά σου, σε "χαιρετάει" ακουμπώντας τη μύτη του στη μύτη σου ή δίνοντάς σου "κουτουλιά", σε "ζυμώνει" κτλ). Είναι αξιαγάπητα πλάσματα, μοναδικά και αν τα εμβολιάσεις, πεντακάθαρα και πολύ ασφαλή. Άσε που είναι και φυσικοί "ελεγκτές παρασίτων" (natural pest control). Ποντίκια, έντομα, παράσιτα, όλα τα ξαποστέλνουν. Γι' αυτό το λόγο μέχρι και καπετάνιοι στα καράβια έχουν "γάτα υπηρεσίας", ειδικά για τους ποντικούς, τουλάχιστον τα παλιότερα χρόνια.Παρεξηγημένο, μα πολύ χαριτωμένο, ζωντανό. Μισώ τους ανθρώπους που το μισούνε. Μισώ το μίσος.