Για αυτό είναι ο άνθρωπος, για να κάνει λάθη... Κανείς δεν είναι τέλειος και από τα λάθη μας μαθαίνουμε και διδασκόμαστε περισσότερα πράγματα, από ότι όταν δεν συμβαίνει τίποτε απολύτως, ή όλα πάνε καλά. Έπεσες; Ξανασήκω! Μή φοβάσαι τα λάθη, να φοβάσαι να χάνεις την ευκαιρία να διδαχθείς από αυτά!Ακόμη κι αν δε διορθώνονται... Που είναι σπάνιο και δύσκολο... Πάλεψε και κάνε το καλύτερο που μπορείς! Ώστε να μπορείς να πεις μετά: "Εγώ έκανα αυτό που είχα χρέος, προσπαθώντας για το καλύτερο!". Μάθε να ζεις με ό,τι δε μπορείς να αλλάξεις ή να διορθώσεις.Και στη διδασκαλία να οδηγηθείς, αν έχεις αυτοπεποίθηση και δεν πελαγώνεις μπροστά στο κοινό, αν είσαι κύριος του εαυτού σου, θα μπορείς να ανταπεξέλθεις και όλα θα πάνε καλά.Να φοβάσαι το φόβο, δηλαδή "το να φοβάσαι". Μή φοβάσαι. Οϋτε εγωκεντρική είσαι ούτε ανώριμη, ίσα ίσα για να παρατηρείς κάτι και μάλιστα να ζητάς συμβουλή, μια χαρά είσαι. Μένει μόνο η προσωπική προσπάθεια. Την καταστροφή του κόσμου, μόνο εσύ ΔΕΝ τη φέρνεις, αν είναι να έρθει, ας έρθει, αλλιώς θα προσπεράσει (για να κάνω κι ένα αστείο), αφού έτσι κι αλλιώς δεν εξαρτάται από κανέναν μας προσωπικά.Τώρα, για την ευχή στο τέλος, δυστυχώς πρέπει να σου πω πως είμαι από εκείνους τους ανθρώπους, που οι γονείς σου θα σε συμβούλευαν να μείνεις μακρυά. Όχι από δική μου επιλογή, αλλά πάλι δεν είναι δικαιολογία... Μακάρι να βρεις αληθινά καλόψυχους ανθρώπους. Εγώ είμαι λέρα, φιλοσοφία/κοσμοθεωρία και καλή θέληση ανεξαρτήτως...