Διαβάζοντας το κείμενο σου μου ήρθαν οι εξής σκέψεις κατά νου. Ό,τι απ αυτά σου κάνει το κρατάς και ό,τι σε ξενίζει το πετάς.Οι γονείς σου βυθισμένοι στα δικά τους προβλήματα ανησυχούν και αναρωτιούνται ως προς τις δικές τους δυνατότητες, αναρωτιούνται αν μπορούν πλέον να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους ως γονείς. Ο φόβος τους,το άγχος τους και η ανασφάλεια για το τι ξημερώνει μπορεί ενδεχομένως να τους κάνει ευερέθιστους, σκληρούς και τιμωρητικούς απέναντι σου .Σε καμία όμως περίπτωση αυτό δεν δικαιολογεί μια επαναλαμβανόμενη τιμωρητική συμπεριφορά με μορφή σωματικής ή λεκτικής βίας. Αν θες κάπου ανώνυμα να μιλήσεις για ό,τι σε απασχολεί ή να ζητήσεις κάποια συμβουλή ,ρίξε μια ματιά σ αυτές τις τηλεφωνικές γραμμές. http://www.0-18.gr/gia-paidia/tilefonikes-grammes-gia-paidia-efiboys Θα σου πρότεινα επίσης να απευθυνθείς στην κοινωνική υπηρεσία του δήμου σου. Στους περισσότερους δήμους υπάρχει Κοινωνικό Παντοπωλείο,Κοινωνικό Φαρμακείο και σε κάποιους και κοινωνικό φροντιστήριο.Το Κοινωνικό Παντοπωλείο προσφέρει εντελώς δωρεάν προϊόντα σε οικογένειες που χρήζουν άμεσης βοήθειας. Παρέχει τρόφιμα,είδη ένδυσης αλλά και ψυχαγωγίας.Το Κοινωνικό Φαρμακείο προσφέρει δωρεάν φάρμακα, παραφαρμακευτικό και υγειονομικό υλικό. Παρακίνησε τους γονείς σου να αναζητήσουν βοήθεια σ’αυτές τις δομές.