Και χίλια δίκια νά 'χεις, το χάνεις το παιχνίδι το δευτερόλεπτο που έχασες τη νηφαλιότητα και την ηρεμία σου. Πάντα ο χαμένος είναι αυτός που ξέσπασε πρώτος. Υπάρχουν άνθρωποι που σε μπλέκουν σε ιστορίες και καταστάσεις και μετά όχι μόνο το παίζουν θύματα, αλλά σε κατηγορούνε κιόλας, από πάνω κι ο κόσμος τους πιστεύει, μάλιστα... Είναι η τέχνη και η πανουργία της αλεπούς, δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να παίξουν τέτοια ρολάκια και μάλιστα με επιτυχία, θέλει μάστερ ηθοποιείας και σκ@τοψυχιάς.Βέβαια στην προκειμένη δεν ξέρω ποιος αδίκησε ποιον, τί έκανε σε ποιον, ποιος είχε δίκιο και ποιος άδικο. Γενικά όμως, ποτέ μη χάνετε την ψυχραιμία σας και κυρίως μην ξεσπάτε. Εσείς θα γίνετε αμέσως οι "κακοί" της υπόθεσης, ή ακόμη χειρότερα, αν ο "εχθρός" σας είναι πανούργος κι ευρηματικός, ίσως να σας μετατρέψει και σε τρελλούς ή ψυχάκηδες, στα μάτια του κόσμου.Έπειτα, υπάρχουν έξω άνθρωποι που είναι διαόλου κέρατα, κι όμως παίζουν επί δεκαετίες δεκαετιών τους πονόψυχουν ανθρώπους, που θυσιάζονται και προσφέρουν έργο για το συνάνθρωπο που έχει ανάγκη και μπλέκονται σε φιλανθρωπίες ή εθελοντισμούς, όμως γ@μ@νε το ίδιο τους το σόι και το συγγενή και καταστρέφουν ζωές, με το χαμόγελο στο στόμα και θυματοποιούνται κι από πάνω ενώ κατηγορούν το θύμα τους...Αφήστε το κάρμα να δουλέψει μοναχό του. Αν πέσετε στο επίπεδο του άλλου, εσείς θα γίνετε χειρότερα και δεν αξίζει.