
Μμμ...μου συνέβη και μένα πρόσφατα και ομολογώ πως δε το έχω ξεπεράσει. Απ' την μία σκέφτομαι ότι η σιωπή σε τσακίζει, σε γεμίζει αμφιβολία ενώ το πράγμα είναι ξεκάθαρο, απ' την άλλη σκέψου να σου έλεγε ότι δε σε θέλει. Πραγματικά δε ξέρω τι είναι χειρότερο. Αυτό έγκειται στη κρίση του καθενός. Πάντως ως ομοιοπαθούσα, η σιωπή όντως πονάει.