Καταρχήν ηρεμία, χαλαρά. Μη μετανιώνεις τις επιλογές που έκανες στο παρελθόν, γιατί αυτό ήθελες. Σε εκείνη τη φάση της ζωής σου δεν ήθελες, απλό. Αν ήθελες να πας σινεμά, σε μπαράκι, με 10 άτομα ή με 2 θα το έκανες. Οπότε μη κάθεσαι κ αναπολείς το τι ΔΕΝ έκανες γιατί τότε αυτό ήθελες. Αν δεν κράτησες επαφές-παρέες μέσα από τη σχολή υπήρχε λόγος! Είτε γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν σου κάνανε είτε γιατί δεν έκανες εσύ σε εκείνους. Είναι τόσο μικρό δείγμα τα άτομα της σχολής σου, μπροστά σε αυτούς που έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις οπουδήποτε άλλο κ να ταιριάξεις πραγματικά κ να είσαι ευχαριστημένος κ σίγουρος από την αρχή. Το ότι άλλαξαν μέσα σου οι συνθήκες κ αυτό δεν σε γεμίζει πλέον, αυτό είναι που πρέπει να κρατήσεις. Δεν θα επιτρέπεις στον εαυτό σου να νιώθει όλα αυτά..τσαντίλα, νεύρα, ότι τα έκανες στραβά κ ανάποδα όλα κτλ κτλ κτλ. Δεν βοηθάει ΠΟΥΘΕΝΑ κ δεν σε αφήνει να κάνεις κ κάποια βήματα μπροστά. Η αναγνώριση του τι φταίει για τη τσαντίλα σου είναι η μισή λύση σε αυτό που ψάχνεις. Κάνε ανακατατάξεις μέσα σου, τι είναι αυτό που θες σε κάθε επίπεδο! Αν τώρα είναι η στιγμή που νιώθεις πνιγμένος, γύρνα τούμπα όλες τις προηγούμενες αποφάσεις σου. Χαλάρωσε μέσα σου, δοκίμασε να ανοιχτείς σε νέους ανθρώπους, αφιέρωσε χρόνο στον εαυτό σου, στην ψυχική κ σωματική σου υγεία κ όσο θα χαλαρώνεις τόσο θα ανοίγονται κ κάποια πράγματα στη ζωή σου. Θα το βγάζεις κ στους άλλους... Όσο κλεινόμαστε, νιώθουμε απαίσια, ότι δεν έχουμε καταφέρει τίποτε κτλ κτλ, φαίνεται. Πάρτα όλα από την αρχή! Κ θα έρθει κ το άτομο εκείνο που θα θέλει να δει παραπάνω τι είναι αυτό το καλό παιδί! Τσιλ.