Βασικα επειδη απ οτι καταλαβα εζησες δυσκολες καταστασεις απο μικρη ηλικια κι αυτο ειναι πολυ δυσκολο..Ο πατερας σου σου δημιουργησε πολυ εντονο το φοβο μεσα σου και ηταν σαν να εφτιαξε εναν αλλο κοσμο για σενα στον οποιο τα υπολοιπα συναισθηματα δυσλειτουργουσαν γιατι παντα υπερτερουσε ο φοβος! Ξερεις, οτι βιωνουμε απο μικρα-καλα κι ασχημα-ριζωνουν μεσα μας και δεν φευγουν με τιποτα.Και ενταξει τα καλα, αλλα τα ασχημα??Αυτο που εχω να σου πω εγω ειναι οτι ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!! Μην κοιταζεις ποτε το παρελθον σου, κι αν το κανεις να ναι ΜΟΝΟ για να μαθεις απ τα λαθη σου!!! Εισαι σε ηλικια που μπορεις να αντιληφθεις τι ειναι σωστο και τι λαθος κι αφου λες οτι εχασες ηδη πολλα, φροντισε τουλαχιστον να μην χασεις περισσοτερα!! :)