Είσαι τυχερή που οι γονείς σου είναι ακόμα αγαπημένοι και ερωτευμένοι, που γουστάρουν ο ένας τον άλλον και δεν ζουν σε μια καταπιεσμένη συμβατικότητα όπως το 80% των ζευγαριών (των ελάχιστων που δεν έχουν πάρει διαζύγιο) αυτής της ηλικίας. Πες μου, θα προτιμούσες έναν κοινωνικό καθωσπρεπισμό και ο ένας να μουτζώνει τον άλλον πίσω απ' την πλάτη του; Θα προτιμούσες να ευχόταν ο ένας για τον άλλον να πεθάνει για να απελευθερωθεί; Θα προτιμούσες να σφάζονται στα δικαστήρια σε δίκες διαζυγίου και διατροφής για το ποιός απ' τους δυο θα πληρώνει για το νοίκι και τις σπουδές σου; Δεν έχεις άλλα προβλήματα και ψάχνεις να βρεις κι εσύ το δικό σου; Είσαι στο πολύ μικρό ποσοστό νέων ανθρώπων που προέρχονται από μια αρραγή οικογένεια που τους νοιάζονται και τους αγαπούν, σιγά μη χρειαστείς και ψυχολόγο για να το ξεπεράσεις! Οι περισσότεροι στην ηλικία σου χρειάζονται ψυχολόγο για να ξεπεράσουν τη χαμένη παιδική τους ζωή σε μια οικογένεια με καβγάδες, βία, ψέμμα και υποκρισία. Κλείσε λοιπόν τα "κουτάκια σου", είναι όλα καλά και τακτοποιημένα. Συνέχισε να απολαμβάνεις τη φοιτητική ζωή σου, τα καλύτερα χρόνια σου, χωρίς αγκυλώσεις που δεν ταιριάζουν με την ηλικία σου. Ok?