Αναντικατάστατοι σ'αυτή τη ζωή είναι μόνον οι γονείς μας φίλε. Σε ένα εξάμηνο θα την έχεις ξεχάσει. Όλα στο μυαλό μας είναι. Ντομπροσύνη ή όχι, σημασία είναι ότι δεν θέλει. Αυτά τα "Σ ευχομαι μ ολη μ την ψυχη να εισαι παντα ευτυχισμενη" συμπάθαμε αλλά είναι περριτά και ολίγον ψεύτικα. Δεν μπορεί να εύχεσαι τα καλύτερα σε έναν άνθρωπο που σε απορρίπτει. Απλά το καλύτερο φάρμακο για εσένα αυτή τη στιγμή είναι να ξεκόψεις και να ξεχάσεις...αα και να ξαναδιαβάσεις την 1η μου πρόταση :)
