Επισης, θα ηθελα να σου πω το εξης : οσο κι αν τωρα δεν το συνειδητοποιεις, ολα αυτα που περνας ειναι "παρασημα".. οταν με το καλο περασεις, η επιτυχια (που θα εχει ερθει μεσα απο τετοιες αντιξοοτητες) θα ειναι ακομα πιο μεγαλη και γλυκια.. οταν κι εγω περασα, βλεποντας τους συμφοιτητες μου να τα εχουν καταφερει (οι περισσοτεροι) κατω απο συνθηκες που εγω ουτε να ονειρευτω δεν μπορουσα (γκαρσονιερες-"αναγνωστηρια", ιδιαιτερα κλπ.), συνειδητοποιησα τις ικανοτητες και τις αντοχες μου, ανεβηκε κι αλλο η αυτοπεποιθηση μου.. Επιπλεον θεωρω οτι το να απομυθοποιησεις το "συννεφακι" της Αγιας Ελληνικης Οικογενειας, ειναι μια επωδυνη αλλα απαραιτητη διαδικασια ενηλικιωσης και ωριμανσης.. ειναι εμπειριες πολυτιμες για τη συνεχεια της ζωης σου (π.χ. οταν θα εχεις δικη σου οικογενεια).. τα εχουν πει αλλωστε ολα οι ποιητες : ο,τι δε σε σκοτωνει σε κανει πιο δυνατο.. και.. η καρδια ποναει παντα οταν ψηλωνει..