Όλοι σχεδόν έχουμε περάσει κακές κατάστάσεις, πφφ... αυτά δεν είναι τίποτα. Το να είναι κάποιος παιδί χωρισμένων γονιών είναι συνηθισμένο και η πλειοψηφία των γυναικών άνω των 50 στην Ελλάδα παίρνουν αντικαταθλιπτικά. Ακόμα και αν μπορείς να κατανοήσεις τις επιρροές ενός ανθρώπου, γιατί έγινε έτσι, και πάλι δεν του επιτρέπει να κάνει κακό σε κάποιον άλλο. Μήπως να επιτρέψουμε σε έναν δολοφόνο να δολοφονεί κατά βούληση επειδή "δικαιολογείται" γιατί έτσι μεγάλωσε; Αν δεν ήταν από χωρισμένους γονείς δεν θα τον "δικαιολογούσες" δηλαδή;Θα πρέπει να καταλάβεις ότι οι άνθρωποι έχουν καλές και κακές πλευρές ταυτόχρονα. Αν επιτρέψεις και δικαιολογήσεις την κακή συμπεριφορά κάποιου προς τα σένα τότε δεν τον σταματάει τίποτα να την επαναλάβει, με τις ευλογίες μάλιστα του θύματος. Το ότι εσύ μπορεί να έχεις άδικο σε άσχετα πράγματα και πάλι δεν του επιτρέπει να σε σκοτώσει ή να σε τραυματίσει. Αν δεν καταλαβαίνεις το μέγεθος του ζητήματος, θα ήθελα να σκεφτείς το εξής: λιποθύμησες γιατί είχε κοπεί για αρκετά δευτερόλεπτα η κυκλοφορία του οξυγόνου στον εγκέφαλό σου, αν συνέχιζε λίγο παραπάνω τώρα να είχες μείνει παράλυτη, τυφλή, μουγκή, δηλαδή εγκεφαλική βλάβη λόγω έλειψης οξυγόνου, και ακόμα λίγα δευτερόλεπτα θα είχες πεθάνει. Αν πάθαινες κάτι λες οι γονείς σου να δικαιολογούσαν τον δράστη; Εσύ θα δικαιολογούσες οποιοδήποτε είδος βίας να γίνεται προς μία φίλη σου; Θα της έλεγες ότι έχει άδικο; Αν δεν μπορείς να δεις αντικειμενικά την κατάσταση γιατί αφορά εσένα και για διάφορους δικούς σου λόγους δεν έχεις πρόβλημα να είσαι το θύμα ή νομίζεις ότι πρέπει να σε τιμωρήσει κιόλας κάποιος, τότε κοίταξε την κατάσταση σαν να συμβαίνει σε κάποιον άλλον άνθρωπο που αγαπάς. Δε θα ήθελες να είναι ασφαλής; Να μην είναι σε κίνδυνο; Να σέβεται τον εαυτό του αρκετά ώστε να μην ανέχεται τέτοιες καταστάσεις;