Έχω ξαναγράψει σχόλια σε αντίστοιχα ποστς για το πόσο σημαντικό είναι να αρχίσεις να το λες, ειδικά σε σημαντικά για σενα άτομα. Η μαμά σου είναι πολύ καλή αρχή. (Μακάρι να της το 'χα πει κι εγώ στην ηλικία σου. Θα 'ταν πολύ πιο ανώδυνα τα επόμενα χρόνια)Μπορείς να της πεις ΄μαμά θέλω να σου μιλήσω για κάτι σοβαρό', εκείνη λογικά θα βάλει τα χειρότερα με το νου της :Ρ. 'Είναι κάτι που αφορά εμένα κ δεν ξέρω πως να σου το πω, φοβάμαι μη σε στεναχωρήσω, αλλά δεν μπορώ να το αλλάξω' και πάει λέγοντας. Ουσιαστικά της λες την αλήθεια. Μοιράζεσαι όλα όσα κρύβεις. Πιστεύω ότι θα διακρίνει σε πόσο δύσκολη θέση είσαι κ θα το πάρει καλά!Εκτός αν είσαι από τους άτυχους που ανήκουν σε υπερ-οπισθοδρομικές οικογένειες.Όπως και να 'χει αν σε αγαπάει, θα το δεχτεί κ με τον καιρό θα συνηθίσει.Ακόμα κι αν δεν το πάρει πολύ καλά, να θυμάσαι πως μερικές στιγμές έντασης είναι προτιμότερες από χρόνια καταπίεσης. Οκ να 'ναι οι γονείς μας ευχαριστημένοι, αλλά να 'μαστε κι εμείς.Αν σου είναι αδύνατο να μιλήσεις πρόσωπο με πρόσωπο για κάτι τέτοιο, μπορείς να της γράψεις όσα σκέφτεσαι.Δεν μου 'ρχεται άλλος τρόπος... Ούτως ή άλλως δε θα την γλιτώσεις την άμεση επικοινωνία. Κάποια στιγμή θα μιλήσετε.Μακάρι όλα να πάνε καλά. :)