Συμφωνώ με τη Σάντυ, είσαι στην αρχή και έχεις να γνωρίσεις πολύ κόσμο ακόμα. Το σχολείο είναι λίγο θέμα τύχης, περνάμε πολλές ώρες σε συγκεκριμένο (περιορισμένο) χώρο με άτομα που έτυχε να μας βάλουν μαζί και ίσως αν τους γνωρίζαμε εκτός σχολείου να μην θέλαμε εμείς να κάνουμε παρέα μαζί τους. Ήσουν λίγο άτυχος, δεν πέτυχες άτομα που ταιριάξατε ή που δεν σε εκτίμησαν. Αυτό δεν σημαίνει κάτι παραπάνω, ούτε προδιαγράφει το μέλλον σου. Μήπως δεν ήταν πολύ αξιόλογα άτομα; Το να παρατησεις κάποιον επειδή ενοχλείσαι δεν είναι πολύ ώριμη ή ευγενική συμπεριφορά. Θα ήταν προτιμότερο να σου πουν τι τους ενόχλησε, οπότε ίσως δεν ήταν εκείνοι πολύ ΟΚ. Κάνεις κάποια δραστηριότητα εκτός σχολείου; Μπορείς να γνωρίσεις κόσμο σε αθλήματα ή σε εθελοντισμό. Από αυτά που γράφεις φαίνεσαι άνθρωπος με συνείδηση και συναισθηματική ευφυία και θα γνωρίσεις πολύ ακόμα κόσμο και θα κάνεις φίλους. Οι σημαντικότεροί μου φίλοι είναι απ'το πανεπιστήμιο και ένας μόνο απ'το σχολείο, που στο σχολείο λέγαμε μόνο "γεια" και ξαναβρεθήκαμε στο πανεπιστήμιο. Εκεί βρήκα κόσμο κοντά στη δική μου νοοτροπία και ένιωσα πως είχαμε ίδιους προβληματισμούς και οτι δεν χρειαζόταν προσπάθεια το να είμαστε φίλοι. Και επειδή έχω τα διπλά σου χρόνια (old lady :-D) η εμπειρία μου εδειξε πως είναι καλύτερο να είσαι μόνος/η που και που παρά να είσαι σε φιλίες όπου νιώθεις καταπίεση, δεν είσαι ο εαυτό σου και το οτι μίλαγες συνέχεια δεν είναι κ τόσο φοβερό!