καταλαβαινω οτι πονας πολυ και ειναι λογικοτατο.ωστοσο μη χαραμιζεις αλλον χρονο και ενεργεια στο να σκεφτεσαι εμμονικα πως σου φερθηκε αυτος ο ανθρωπος.αν οντως βρισκοταν απο λυπηση μαζι σου,ειναι ενας δειλος και προπαντων αναξιος να παραμεινει στο πλευρο σου,άρα ας παει στο καλό και μάλιστα να ευγνωμονεις και την τυχη σου που αποκαλυφθηκαν οι προθέσεις του και άδειασες απο ενα παραπανω άτομο που δεν ειχε ουσιαστικο λογο υπαρξης στη ζωη σου.χρειαζεσαι κοντά σου ανθρωπους που αγαπας σε αυτη τη φαση,ωστε να επουλωθουν οι πληγες.ευχομαι καλη αναρρωση και δυναμη!!