Παιδια σας ευχαριστω παρα πολυ, το εχω αναγκη ν' ακουσω κ αλλες γνωμες.Οποτε εχω θεσει ορια μου, γινεται μεγαλος τσακωμος, αρνητικη ψυχικη φορτωση, ασχημα λογια, φωνες. Με κατηγορει οτι "κοβω κ ραβω" την κατασταση στα μετρα μου κ οταν του πω "τελος γιατι μ' εφαγες!", ξαναπαιρνει κλαιγοντας τηλ. οτι μ' αγαπαει, πως δεν εχει ξαναγαπησει καμμια οπως εμενα κ θα θεσει τελος στην ζωη του. Δεν τον πιστευω(σιγα μην εχει αγαπησει ετσι μονο εμενα!)αλλα φοβαμαι οτι τον ποναω πιο πολυ απ'οτι τον αγαπω. Καθε ημερα σκεφτομαι ποσο καλα ημουν ελευθερη κ μονη, πριν τον γνωρισω. Ναι.. το ξερω, εγω θ' αναλαβω να δωσω το τελος κ ο,τι γινει. Δεν ειναι τυχαιο, οτι ολες του οι κοπελες τον αφηναν πρωτες. Παντως σας ευχαριστω για την αξιοπρεπη εκφραση της γνωμης σας. Καλη σας συνεχεια.