Ωραίο ποστ.Σε καταλαβαίνω απόλυτα πώς νιώθεις. Και εγώ νόμιζα σε αντίστοιχη εντυπωσιακή περίπτωση ότι ήταν πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου. Μπορεί και να ήταν.Αλλά για κάποιο λόγο όλοι το νομίζουμε αυτό.:)Η ζωή μας όμως είναι πάρα πολύ μικρή για να τα σκεφτόμαστε όλα αυτά παραπάνω από ό,τι πρέπει. Χάνεις το χρόνο σου άσκοπα. Η πρώην προχώρησε. Προχώρα και συ.Οι σκέψεις θα σου έρχονται που και που αλλά θα φύγουν. Απλά let it go. Θα ξεθωριάζει όλο και περισσότερο (το σκαλίζεις συνέχεια το παρελθόν δεν βοηθάει).Μην κλείνεις όμως την πόρτα σε νέα άτομα που θα σου κάνουν τη ζωή πάρα πολύ ωραία μένοντας κολλημένος κάτι που δεν υπάρχει πλέον. Γιατί;Τη ζωή μας την κάνουν όμορφη άτομα τα οποία είναι δίπλα μας όχι άτομα που τα έχουμε εξιεδανικεύσει στο μυαλό μας.Καλά να περνάς, εύχομαι τα καλύτερα.