Δυστυχώς οι χωρισμοί είναι "μικροί θάνατοι", καθώς κάτι τελειώνει και σχεδόν πάντα δεν υπάρχει γυρισμός. Εγώ θα έλεγα ότι είναι δυσκολότερη η αντιμετώπιση μιας νέας καθημερινότητας, μιας καθημερινότητας που κύριο άτομο είσαι εσύ και μόνο εσύ. Ίσως για αυτό είναι τόσο δύσκολο. Θεωρώ λάθος τη προσέγγιση σου, όμως. Δεν άφησες τον εαυτό σου να το ξεπεράσει όπως αυτός θέλει, όπως αυτός μπορεί! Ακολούθησες βήματα που μπορεί σε μερικούς να πιάνουν, όμως εσένα δεν σε βοήθησαν! Ο χρόνος είναι ο καλύτερος και κάνει τη καλύτερη δουλειά. Να ξυπνάς κάθε μέρα και να σκέφτεσαι "πώς αισθάνομαι σήμερα;" και αυτό να πράττεις. Θέλεις να κάτσεις, να τρως και να κλαις; Να το κάνεις! Θέλεις να βγεις για μια βόλτα; Βγες και μόνη σου. Δώσε χρόνο στη νέα κατάσταση να ωρημάσει μέσα σου, ειδικά αν ήσουν καιρό με αυτό τον άνθρωπο πρέπει να συνηθίσεις τα νέα δεδομένα. Όλα περνάνε, θα περάσει και αυτό! :) Καλή τύχη και να κάνεις πάντα ό,τι λέει η καρδιά σου. Το πόσο δυνατή ήταν μια σχέση και ένας άνθρπωπος, κρίνεται από τον επόμενο.
