Οι γονεις μου ηταν ακριβως στην ιδια κατασταση με εσενα το 2000.Η μάνα μου όταν τα αδερφια μου ηταν 15, 14, 11 και εγω 5 χρονων μας πηρε και μας πηγε στην πολη με σκοπο να νοικιασει για να εργαστει σε 3 δουλειες (για να τα βγαλει περα με 4 παιδια) κι εμεις να εχουμε την καλυτερη δυνατη εκπαιδευση και υγεια (αθληματα κλπ). Ο μπαμπας εμεινε πισω στο χωριο με τη δικη του δουλεια, τους κηπους και ολα αυτα προκειμενου να μας τα στελνει και να επιβιωνουμε.Αυτο συνεβη για 11 ακριβως χρονια!Χωριστα για εντεκα χρονια..Η μαμα με 4 παιδια και ο μπαμπας μονος, αλλα με μεγαλη οικογενεια!Κι αυτο συνεβη το 15 χρονια πριν με μια μανα που γραμματα δεν ηξερε, αλλα ηθελε το καλυτερο για εμας!Δε σου λεω οτι αυτο ειναι το σωστο να κανεις, αλλα να ξερεις ότι οταν υπαρχει αναγκη και το ζευγαρι ειναι συνειδητοποιημενο όλα μπορουν να γινουν.Κι εμεις τελικα μεγαλωσαμε ομορφα κι ας βλεπαμε τον μπαμπα καθε σκ!Ζυγισε τα κι εσυ στη ζωη σου και αποφασισε..Εγω παιρνοντας παραδειγμα απο τη μαμα μου θα πηγαινα!Αναλογως και τη στηριξη του συντροφου μου!