με τον φιλο μου οταν τα φτιαξαμε ημουν 21 και εκεινος 18..τωρα ειμαστε στις ηλικιες σας..ειχα το ιδιο προβλημα με σενα και χειροτερο ισως καθως εκτος οτι ειναι μικροτερος ειναι απο αλβανια μεγαλωμενος ομως στην Ελλαδα..οι γονεις μου δεν ηθελαν καθολου αυτη τη σχεση..ηθελαν να βρω εναν που να ειναι Ελληνας με δουλεια και λεφτα..το μεγαλυτερο προβλημα το ειχα με τον αδερφο μου γιατι ειναι χρυσαυγιτης..ομηρικοι καυγαδες,κλαματα,φωνες αλλα και ηρεμες συζητησεις που δεν αποσκοπουσαν σε τιποτα..ολα αυτα εκαναν κακο σε μενα αλλα και στη σχεση μου.οσο εδινα σημασια σε αυτα που ελεγαν ηταν σαν να τους τρεφω να ασχολιουνται ακομη περισσοτερο..ωσπου αρχισα να αδιαφορω και να σκεφτομαι οτι καποια στιγμη θα το αποδεχτουν.και ετσι εγινε.σε λιγους μηνες θα κλεισουμε 4 χρονια..ακομα και τωρα δεν το εχουν αποδεχθει πληρως αλλα εχουν ηρεμισει..ουτε εγω μπορω να αποδεχθω ομως να κανω τη ζωη που θελουν οι αλλοι για μενα..επισης να πω κατι απαντωντας και σε καποια αλλα σχολια οτι δεν μιλαω ποτε για τα προσωπικα μου και ειδκα στους γονεις μου.. για το αγορι μου το εμαθαν γιατι ζουμε σε νησι η κοινωνια ειναι μικρη..καταλαβαινεται..