Ειλικρινά σ'ευχαριστώ τόσο πολύ για τα καλά σου λόγια!!! Ξέρω τι περνάς και ξέρεις κι εσύ τι περνάω εγώ και πραγματικά είναι κάπως ευχάριστο , φυσικά με την ειρωνική έννοια, να ξέρω ότι δεν είμαι μόνη, ότι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που βρίσκουν θέλοντας και μη, το κουράγιο να σταθούν στα πόδια τους. Θέλει δύναμη....και την έχουμε όλοι μέσα μας. Αρκεί να βουτήξουμε στα βαθιά....θα κολυμπήσουμε είτε το θέλουμε είτε όχι. Θα βραχεί η γούνα μας. Είμαι δύο χρόνια και κάτι μαζί του...να σου πω την αλήθεια , το ερώτημά σου είναι πραγματικά άξιο θαυμασμού!!!! όχι λοιπόν....δεν το σέβομαι όπως πριν...έχει πέσει στα μάτια μου.... δεν το περίμενα...ξέρω κλισέ....αλλά κι όμως...ενώ λες ότι δε θα σου τύχει τίποτα τέτοιο..να που έρχεται η σκληρή ζωή να επιβεβαιώσει την παλαβομάρα σου!!!!! Έφταιξα το ξέρω! Δεν φταίει μόνο ένας σε μία σχέση!!! αλλά δε μου άξιζε.....ούτε εσένα σου άξιζε!!! Θα σου πω κάτι...θα τα καταφέρουμε! θα το δεις :)