Να σου πω την αλήθεια, το ίδιο σκεπτικό με εσένα έχω. Είναι απαραίτητη η ειλικρίνια σε μία σχέση. Είναι πολύ σημαντικό να "πατάει" σε γερές βάσεις...και αυτό φυσικά, προϋποθέτει την απόλυτη γνώση του ανθρώπου, με τον οποίο έχεις επιλέξει να πορευτείς στη ζωή...όσο κι αν κρατήσει! Φυσικά υπάρχει και το άλλο....η αλήθεια καμιά φορά είναι σκληρή...πολύ σκληρή...χρειάζεται δύναμη...χρειάζεται εμπιστοσύνη στον άλλο...όταν σου ανοίγει ένα ένα τα φύλλα του, να μπορέσεις να αποδεχτείς το παρελθόν του και να συνεχίσεις μαζί του, παίρνοντας, αν θέλεις, ένα ρίσκο παράλληλα! Το ρίσκο του να είσαι μαζί του, παρά το γεγονός ότι γνωρίζεις πράγματα που έχει κάνει στο παρελθόν και που δεν τον τιμούν και ιδιαίτερα! Είναι σαφώς καλύτερο να τα μαθαίνεις από τον ίδιο, παρά από τρίτους...οπότε..ναι! ψηφίζω αλήθεια ;)
