δε νομιζω πως ξεπερνιουνται ποτε αυτες οι σκηνες,ουτε η τελευταια ανασα ενος ανθρωπου, ουτε να κλεινεις τα ματια του..με τιποτα.απλα μαθαινεις (?) να ζεις με αυτα και να τα βαζεις στο πισω μερος του μυαλου σου (οπως χωνεις τη σκονη κατω απο το χαλι)το βαρος το εχεις εσυ και δεν το φορτωνεις σε κανενα, παντα εσυ θα το κουβαλας.