εχω διαβασει πανω απο τρεις εξομολογησεις του ιδιου τυπου τους τελευταιους μηνες οποτε εικαζω πως ειναι απο εσενα.ο τροπος που γραφεις γενικα δειχνει πολυ μπερδεμενο ανθρωπο.περιμενεις κανοντας την προσευχη σου μαλλον να στρωσει μια κατασταση αρρωστη.ε δεν θα γινει.ο μονος τροπος ειναι να παρεις την ζωη στα χερια σου και να διεκδικησεις κατι καλυτερο για σενα.ειλικρινα δεν καταλαβαινω γιατι καθεσαι ακομη εφοσον βλεπεις οτι τοσο καιρο σου φερονται λες και εισαι σακος του μποξ.τι φοβασαι? την μοναξια? την απορριψη? την δυσκολια μιας καινουριας αρχης? ολα μεσα στο προγραμμα ειναι,ολα συντελλουν στο να μεγαλωνουμε,να ωριμαζουμε και να μαθαινουμε απο τα λαθη μας.δεν υπαρχει μαγικη συνταγη.σταματα την αυτολυπηση και ξεκινα να ΑΠΑΙΤΕΙΣ να σου φερονται σαν ανθρωπο.