Δεν γνωρίζω ακριβώς τι έχεις βιώσει, αλλά έχεις μία τάση αυτοκαταστροφής και απόρριψης του ίδιου σου του εαυτού, το οποίο σε τίποτα δεν σε βοηθά. Αν δεν μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας με τα λάθη και τις αδυναμίες του, με τις αρετές του και μη, και όλη την ώρα μαστιγωνόμαστε, βυθιζόμαστε στη θλίψη και την οργή. Αν δεν αγαπήσεις εσύ η ίδια τον εαυτό σου, μην περιμένεις να σε αγαπήσουν οι άλλοι. Η αυτοπεποίθηση είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για να προχωράς στη ζωή και να δίνεις κουράγιο στον εαυτό σου στους πολύ δύσκολους καιρούς που διανύουμε όλοι μας. Η ουσία και το κλειδί της υπόθεσης είναι αν εσύ θέλεις να αλλάξεις ή θέλεις να μείνεις με όλες σου τις αρνητικές σκέψεις. Πιστεύω ότι θέλεις να αλλάξεις και να γίνεις αποδεκτή στο περιβάλλον σου. Οπότε θέσε νέους στόχους, σκέψου όμορφα και θετικά και πλησίασε ανθρώπους που αισθάνεσαι πως δεν θέλουν το κακό σου...γκρέμισε τους τοίχους, συζήτησε κτλ. Οι γονείς που αναφέρεις ότι αδιαφόρησαν για σένα, μου φαίνεται λίγο περίεργο να συμβαίνει. Μήπως εσύ κλείστηκες τόσο πολύ στον εαυτό σου και έκλεισες τα παράθυρα της καρδιάς σου? Μήπως πότισες τη ψυχούλα σου με άσχημες σκέψεις? Οι γονείς αγαπούν τα παιδιά τους...