Μπράβο σου που το ξεπέρασες,εγώ βρίσκομαι στην φάση που ήσουν και το παλεύω..Μου φαίνεται άπιαστο όνειρο να φτάσω εκεί που είσαι είσαι τώρα.Οταν βρίσκομαι σε μεγάλη παρέα ή με ανρθωπους που δεν γνωρίζω καλά προσπαθώ να το παίξω ανετος και ότι δε αγχώνομαι αλλά πολλές φορές δεν μπορώ να το κρύψω και φαινετε με αποτέλεσμα να αγχώνομαι περισσότερο.Οτι και να κανω νομιζω οτι καποιος θα με σχολιασει αρνητικα και αυτο μου δημιουργεί μια σύγχυση...Το χειρότερο μου είναι οταν κάνουν σχόλια για τον χαρακτήρα μου μπροστά σε άλλους επειδή δεν μιλάω πολύ και δεν συμμετέχω στις συζητήσεις και εκεινη την στιγμή νιωθω πολυ αμήχανα..Δεν μπορώ να προσαρμοστω καθόλου εύκολα σε καινούργιες γνωριμίες.Μονο με τους παιδικούς μου φίλους και με άτομα που γνωρίζω χρόνια είμαι ο εαυτός μου και δεν αγχώνομαι.
