Δυστυχώς σας νιωθω ολες σας κοριτσια....το πρόβλημα μου είναι ιδιο με το δικο σας.Για διάφορους λόγους έμεινα μονη μμ χωρις παρεα το μόνο που εχω ειναι το σκυλάκι μου...παρηγοριά βρισκω μονο εκει.Εχω καταντήσει αιδιάστικη κλαιγωντας ολη μερα και σκέφτοντας την αυτοκτονια(ξρ δεν ειναι λυση) αλλα δεν μπορω να σκέφτομαι ποια καθαρά...χρειάζομαι έναν άνθρωπο που να με καταλαβαίνει και να δεθεί μαζι μμ αλλα το σημαντικότερο να μην με προδώσει και με αφήσει ποτε...