Σε αυτά που περιγράφεις, θυμίζεις αρκετά εμένα χρόνια πριν, που ήμουν και γω ένα απλό κοριτσάκι και θύμα bullying στο σχολείο επειδή ήμουν ήσυχη, διαβαστερή, με το φουστανάκι μου και αρκετά εσωστρεφής.Το γλυκό κορίτσι και το αγαπητό που πάντα ήθελε να βοηθά τους άλλους και ας το ίδιο πονούσε μέσα του, με παρέα μόνο μια κοπέλα που μου συμπαραστεκόταν. Τέλοσπαντων δεν θα συνεχίσω με μένα και το παρελθόν, αλλά θα σου πω κάτι που έχω καταλάβει πλέον στα 30 μου χρόνια. Οι δυσκολίες μας κάνουν πιο δυνατούς. Οι διάφορες καταστάσεις μας περνούν μηνύματα, η αυτοπεποίθηση γεννιέται μέσα μας. Γινόμαστε μαχητές που υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας και τα δικαιώματά μας.Οπότε ναι έχουμε γίνει δυνατοί και κανείς πλέον δεν μας πατά και εκμεταλλεύεται. Αλλά μένει ίσως και κάτι αρνητικό από όλο αυτό, που ισχύει σε μένα προσωπικά. Είναι η εσωστρέφεια και η καχυποψία,άρα επιλέγουμε λίγους και καλούς κοντά μας και γινόμαστε απόμακροι από τους άλλους. Δεν ξέρω αν είναι όντως καλό ή κακό αυτό αλλά η ζωή και οι καταστάσεις μας γέμισαν με αυτά τα συναισθήματα...