Επειδη δεν υπαρχουν στανταρντ απαντησεις γι'αυτο και μου εκανε κλικ.Η προσωπικη μου εμπειρια ειναι οτι απαξ και κατι με κερδισει για καποιο χρονικο διαστημα, παντα θα το θυμαμαι με καποια νοσταλγια. Αυτο δεν σημαινει οτι ειναι απωθημενο, ουτε οτι διαπραττω πνευματικη απιστια (οπως το σκεφτομαι εγω) αλλα οτι καταξιωνω μερος του εαυτου μου που το εζησε και που παθιαστηκε. Επαναλαμβανω οτι πιθαβον δεν σκεφτονταθ ολοι ετσι.
