Μερικές φορές κ γω νιώθω την απόγνωση, νιώθω πως ίσως τρελάθηκα. The struggle is real. Παρόλα αυτα λεω στον εαυτό μου " θα τα καταφέρεις" κ αρπάζω σφιχτά το πουπουλενιο μαξιλάρι που χω για αγκαλίτσα. Αν συνεχίσω να δυσκολεύομαι τρώω μια φρεςμέικερ κ αρχίζω τις ξαπλωτες διατάσεις. Αν παρόλα αυτα δν τα έχω καταφέρει, σκεπάζομαι μέχρι το λαιμό, μετράω 28 φτερωτα προβατάκια κ νιώθω τη γαλήνη να με κυριεύει. Άλλο ενα Σ/Κ έρχεται.